دانش کوه پیمایی

ابزارها و وسایل کوه پیمایی

 

چادر

انتخاب یک پناهگاه بستگی به شرایط و زمان بندی برنامه یک کوهنورد دارد ، چادر سریعترین و عادی ترین پناهگاه برای کوهنورد بوده که می توان در هر مکان وبا هر شرایطی از آن استفاده نمود . انتخاب یک چادر بر اساس محاسبات و وجوه مشترکی بین مقاومت ، وزن ، راحتی ، جادار بودن به همراه سلیقه های شخصی انجام می شود . در انتخاب یک چادر باید به عدم نفوذ رطوبت از کف و تهویه هوای داخل چادر توجه نمود . چادر باید بتواند رطوبت داخل را دفع کند و اجازه ورود هوای بیرون را به داخل ندهد

REFLECT ON TOW

 

کفش - Climbing Shoes - Climbing Boot

1- کفش سبک کوهپیمایی: این کفش دارای وزنی سبک و زیره ای نازک دارد که در فصول خشک سال می توان از آن استفاده نمود و وزن این کفش بین 800 تا 1300 گرم است.


2- کفش نیمه سنگین کوه پیمایی: دارای زیره ای ضخیم تر، لایه چرمی در کف کفش، مقاوم بودن رویه چرمی، ساق بلند و در مقابل سرما و خیس شدن مقاوم تر است و در ناهمواریها و ارتفاعات کوهستان به کار می رود.
3- کفش سنگین کوهنوردی: این کفش دارای زیره ای کلفت تر از نوع اول است و یک لایه تخت چرمی یا لاستیکی علاوه بر زیره اصلی نیز دارد. رویه آن چرمی است و نسبتا ضخیم می باشد وزن این کفش بین 1400 تا 2000 گرم است و دارای ساقه ای بلند و زبانهای بلند می باشد.


4- کفش دوپوش و سه پوش: در این کفش 2 یا 3 کفش توی هم می روند. کفش بیرونی از نوع سنگین کوهنوردی است و در بعضی از آنها کفش بیرونی از جنس لاستیک یا فایبرگلاس و پوشش داخلی از نوع گرتکس می باشد. پوشش داخلی بسیار سبک و نرم می باشد و وزن آن حدود 3600 تا 4000 گرم است.
کفش کوهنوردی
5- کفش ترکیبی: نوعی کفش کوهنوردی سنگین است که در فصول مختلف قابل استفاده می باشد و ضد آب بوده و برای صعودهای بلند چند روزه مناسب می باشد( فراموش نکنید که کفش هر چه که باشد باید یک نمره بزرگتر از پا باشد)
6- کفش سنگ نوردی: این کفش دارای یک کف صاف از لاستیک نرم با قابلیت اصطکاک زیاد می باشد. دور کفش یک نوار لاستیکی وجود دارد که به وسیله آن امکان گیر کردن پا را در درون شکاف ها راحت تر می کند.

بازرگانی پارسا پیشنهاد میکند که بهترین برند وارداتی این سایت دیدن فرمایی که تنها وارد کننده کفشعای 5/10  Five Ten فایو تن در ایران میباشد

کیسه خواب

کیسه خواب از وسایل ضروری کوهنورد است که بیشتر در برنامه های چند روزه که احتیاج به شب مانی در کوه دارد استفاده می شود . خواب یکی از ضروریات انسان مخصوصا برای تجدید قوا می باشد .بنابراین کیسه خواب راحت و نرم و گرم از اهمیت بالایی برخوردار است . کیسه خواب ها به دو نوع پر و الیاف تقسیم بندی می شوند . کیسه خواب های پر که حاوی پر قو هستند از قدیم بسیار مورد توجه بوده اند . تنها نقیصه کیسه خواب پر این است که اگر خیس شود خشک شدن آن به زمان زیادی نیاز دارد و خیس شدن در زمستان نیز برابر یخ زدگی و مرگ است ! برای رفع این نقیصه الیاف جدیدی به شکل لوله های تو خالی ساخته شده و در ساخت کیسه خواب های جدید و حرفه ای از آن ها استفاده می شود . این الیاف با وجود سبکی از حجم بالایی برخوردارند که بسته بندی در کوله را کمی مشکل می سازد . البته این نقیصه نیز در الیاف جدید به نام ترمو لایت برطرف شده است کیسه خواب از وسایل ضروری کوهنورد است که بیشتر در برنامه های چند روزه که احتیاج به شب مانی در کوه دارد استفاده می شود . خواب یکی از ضروریات انسان مخصوصا برای تجدید قوا می باشد .بنابراین کیسه خواب راحت و نرم و گرم از اهمیت بالایی برخوردار است . کیسه خواب ها به دو نوع پر و الیاف تقسیم بندی می شوند . کیسه خواب های پر که حاوی پر قو هستند از قدیم بسیار مورد توجه بوده اند . تنها نقیصه کیسه خواب پر این است که اگر خیس شود خشک شدن آن به زمان زیادی نیاز دارد و خیس شدن در زمستان نیز برابر یخ زدگی و مرگ است ! برای رفع این نقیصه الیاف جدیدی به شکل لوله های تو خالی ساخته شده و در ساخت کیسه خواب های جدید و حرفه ای از آن ها استفاده می شود . این الیاف با وجود سبکی از حجم بالایی برخوردارند که بسته بندی در کوله را کمی مشکل می سازد . البته این نقیصه نیز در الیاف جدید به نام ترمو لایت برطرف شده است 

میزان پر موجود در کیسه خواب به صورت درصد کرک وساقه پر بیان می شود .مثلا پر 40/60 یعنی 40% آن ساقه و60% آن کرک پر است . بدین ترتیب کیسه خواب های 30/70 و 20/80 و 10/90 و 5/95 نیز موجود است .که این نوع آخر بسیار حرفه ای و مخصوص صعود های بلند است . لازم به ذکر است که هر چه درصد کرک بیشتر باشد کیسه خواب گرمتر و سبکتر است

دمای مطلوب کیسه خواب ها نیز با سه دمای حداقل و راحت  و حداکثر بیان می شود . مثلا مثبت 10 و منفی 17 و منفی 25 درجه سانتیگراد ، یعنی این کیسه خواب برای دمای بین 10 درجه بالای صفر تا 25 دجه زیر صفر مناسب است ولی منفی 17 درجه سانتیگراد راحت ترین و مطلوب ترین دمای آن است .  نزدیک به دمای حداقل از گرما و نزدیک به دمای حداکثر از سرما اذیت خواهید شد . دمای حداکثر یا نهایی تنها از یخ زدن اعضای بدن جلوگیری می کند و شما خواب خوبی در این دما نخواهید داشت . بنابراین در خرید کیسه خواب به دمای حداقل بیشتر توجه شود . ضمنا هر چه کیسه خواب درصد کرک بالاتری داشته باشد دمای متوسط آن به دمای حداکثر نزدیک تر می شود و اصطلاحا قوی تر است

و باز هم همان حرف تکراری که با توجه به برنامه خود کیسه خواب را تهیه کنید . یعنی حداقل باید دو کیسه خواب داشته باشید یکی برای بهار و دمای بالای صفر و یکی برای پایز و زمستان و دمای زیر صفر . کیسه خواب هایی که در ایران موجود است تا حدود منفی 45 درجه سانتیگراد هستند و جوابگوی آب و هوای ایران هستند . هر چند می توان با افزایش لباس و پوشیدن البسه پر به گرمای بدن افزود

در مورد طول کیسه خواب حتما از طول بدن شما بلندتر باشد تا در صورت نیاز بتوانید کفش و یا ظرف آبتان را در ته آن بگذارید که تا صبح یخ نزند . در خانه و زمانی که از کیسه خواب استفاده نمی کنید آن را بصورت باز از چوب لباسی آویزان کنید تا پرهای آن پف کند و اصطلاحا نشکند .چون شکستن پر و خوابیدن آن ها بر روی هم از دمای کیسه خواب می کاهد

نکته :حتما موقع خواب از لباس زیر خشک استفاده کنید . چون اگر تنها زیر پوش شما بر اثر تعریق خیس شده باشد و داخل ده تا کیسه خواب هم که بروید باز هم سرما خواهید خورد

باتون Poll


وسیله ای است که در راهپیمایی از آن استفاده می شود 

باتون از قسمت های زیر تشکیل شده است :

1. تسمه
2. دسته
3. بدنه
4. سخمه
5. گل باتون

باتون به اشکال دیگر ثابت و تلسکوپی وجود دارد که امروزه تلسکوپی آن کاربرد دارد و می توان اندازه آن را با توجه به قد نفر تنظیم نمود . در نگهداری باتون همیشه بعد از برنامه با دستمال خیس بدنه ان را تمیز کرده و رطوبت آن را خشک نمایید . بدنه باتون را چرب کنید زیرا داخل پیچ اصطکاک از بین رفته و نگهداری بست داخل آن کم می شود

اصول کوهپیمایی

 

 

فن گزارش نویسی

گزارش چيست؟

روانشناسان مي‌گويند: نوشتة هر شخصي بازتاب انديشه‌ها و تمايلات دروني و بروني و پرتوي از شخصيت اوست.
اگر اهل مطالعه به ويژه اهل تحقيق و تفحص در تاريخ باشيد. به كَرّات نسبت به شخصيتهاي اساطيري كشور خود و يا ملل جهان قضاوت كرده‌ايد، اين قضاوتها چيزي نيست جز دركي كه از لابه‌لاي نوشته‌ها و گزارش‌هايي كه محققين و تاريخ‌نويسان براي ما تهيه كرده و به امانت باقي گذاشته‌اند.


قدمت گزارش دادن شايد به تشكيل اولين هسته‌هاي اجتماعي (خانواده) برگردد، چون انسانهاي اوليه براي انجام امور روزمرة خود مجبور بودند به صورت شفاهي نيازها و امكانات خود را به گوش ديگران برسانند.(امروزه به آن گزارش شفاهي گفته مي‌شود).


از زماني كه «خط» پديد آمد و زندگي اجتماعي شكل گرفت و پيشبرد اهداف اجتماعي، سياسي، اقتصادي و فرهنگي احتياج به تحقيق و بررسي پيدا كرد، لزوم تداوم و پيگيري مسائلي از اين دست، اهميّت گزارش‌نويسي را مشخص‌تر كرد و ارتباط كتبي را ناگزير ساخت، تا هم مردم از كند و كاوهاي انجام شده باخبر باشند و هم مبنايي باشد براي اين كه آيندگان كار را ادامه دهند.

لغت گزارش به چه معني است؟

گزارش به معني به جاي آوردن، انجام دادن، اظهارنظر كردن، در ميان نهادن و شرح و تفسير كردن است.
گزارش اسم مصدر است و از اضافه كردن پسوند اسم مصدر سازِ «ش» به بن مضارع «گزار» (از مصدر گزاردن) ساخته شده است.

معني اصطلاحي واژه گزارش:

گزارش در اصطلاح به مطلبي گفته مي‌شود كه از شرح، تفسير، بيان، تحليل مطالب و نيز علل مسائلي خاص گفتگو كند.
در زبان انگليسي”TO REPORT“درمعني‌گزارش دادن استفاده مي‌شود كه ريشه لاتين دارد،و از”REPORTARE“ به معني «باز پس آوردن» يا «بازگشت اطلاعات» گرفته شده است.

تعريف گزارش‌نويسي:

گزارش‌نويسي عبارت است از در به تحرير در آوردن اخبار، اطلاعات، حقايق، علل مسائل و رويدادها، و تجزيه و تحليل منطقي و متوالي آنها، براي رسيدن به راه‌حل‌هاي صحيح، كه همراه با اختصار و روشني تدوين شده و بر دو اصل «ساده نويسي» و «سالم نويسي» استوار باشد.


در واقع گزارش‌نويسي، فني است كه با آگاهي از آن فن، مطالب هر موضوعي را مي‌توان، طوري طبقه‌بندي كرد و نظم بخشيد كه هدف مورد نظر را در كوتاه‌ترين زمان و با ساده‌ترين كلام به دست آورد.

فايدة گزارش‌نويسي:

فايده و هدف از نوشتنِ گزارش، رساندن پيام به خواننده با سرعت و صحت و روشني است. و مهم اين است كه نويسندة گزارش، قادر باشد تصويري روشن از فكر و هدف خود را در ذهن خواننده ترسيم نمايد.

خوانندة گزارش كيست؟

قبل از اينكه تصميم به تدوين گزارش بگيريد بايد بدانيد كه گزارش را براي چه شخصي يا اشخاصي تهيه مي‌كنيد. در واقع چه كسي يا كساني، بر اساس گزارش شما تصميم گرفته و اقدام خواهند كرد.


دانستن افكار، تمايلات، خلق و خوي، تحصيلات و تجربيات و نحوة تصميم‌گيري خوانندة گزارش و اين كه آيا او خود تصميم مي‌گيرد يا آن كه گزارش را براي اظهارنظر به نزد ديگران ارسال مي‌دارد، براي تهيه‌كنندة گزارش بسيار مهمّ است. زيرا با آگاهي از مسائل فوق مي‌توانيد گزارش خود را به شكلي تهيه كنيد كه رسيدن به هدف را سريعتر و مطمئن‌تر كند.

 

پیمایش در شب

مقدمه

در برنامه های کوهنوردی بعضی مواقع شرایطی پیش می آید که ممکن است ناگزیر باشید مدت زمانی در شب پیمایش داشته باشید ولی همیشه سعی کنید طوری برنامه ریزی نمائید که صعود و اجرای برنامه شما در طول روز به پایان برسد و قبل از تاریکی هوا به نقطه استقرار کمپ یا انتهای برنامه رسیده باشید، چرا که پیمایش در شب می تواند خطرات بسیاری را برای شما و گروه همراهتان به وجود آورد. ولی اگر در شرایطی قرار گرفتید که تصمیم پیمایش مسیری در شب داشتید موارد زیر را اجرا کنید تا از ایمنی بیشتری برخوردار باشید.

1_پیمایش در شب تجربه و توان خاصی را می طلبد که باید از آن برخوردار باشید . تجربه و توانایی های گروهتان را بسنجید آیا توان پیمایش و تجربه کافی برای این کار را دارند یا خیر.اگر کوچکترین شکی در این کار دارید از انجام آن خودداری نمایید.

2_بررسی امکانات گروه برای پیمایش در شب (پوشاک مناسب ، آب ، غذا ، امکانات کمپ اضطراری ، چراغ قوه و باطری اضافه ، نقشه ، قطب نما و ... )

3_سازماندهی کردن گروه . هر شخصی باید در گروه مسئولیتی داشته باشد و نسبت به آن توجیح باشد . برای هر چهار نفر یک سرپرست انتخاب کنید (این به این معنی نیست که از گروه جدا شوند) . در نهایت تمامی اعضای گروه باید در یک ستون منظم حرکت کنند.

4_فاصله افراد از یکدیگر یک و نیم تا دو متر باشد و سعی شود در هیچ شرایطی اعضا از گروه جدا نشوند .

5_عدم استفاده از لباسهای تیره رنگ در شب

6_مراقب تغییرات وضع هوا باشید

7_مراقب وضعیت روحی و فیزیکی افراد و وزن کوله های آنها باشید.

8_مراقب صحیح بودن جهت پیمایش باشید.

9-نفر اول گروه با نفر آخر گروه با علائم قراردادی با همدیگر در ارتباط باشند، این کار را با سوت می توان انجام داد. به عنوان مثال : نفر اول یک سوت می زند و نفر آخر با یک سوت جواب او را می دهد و می تواند معنایش این باشد: "به صعود ادامه دهید وضعیت عادی است". نفر آخر دو سوت می زند معنایش این است: "کمی آهسته تر حرکت کنید، سرعت حرکت زیاد است". و سه سوت توسط نفر آخر بدین معناست که : "در گروه مشکلی وجود دارد، در اولین جای مناسب توقف کنید". بدین ترتیب نفر اول و نفر آخر با هم ارتباط دارند (این یک روش پیشنهادی است، می توانید از روشهای دیگر مثل نور دادن با چراغ قوه استفاده کنید). هدف این است که ارتباط بین نفر اول و آخر وجود داشته باشد.

10_بررسی چراغ قوه ها ی خود و تعویض باطری های کهنه و نصب آن بر روی پیشانی . سعی کنید در زمان نیاز از آن استفاده کنید.

11_اگر چراغ قوه شما روشن است سعی کنید نور آن را در چشم دیگران قرار ندهید زیرا دید آنها را کم می کند و مدت زیادی طول می کشد تا چشم آنها به محیط کم نور عادت کند.

12_عدم استفاده از تمامی چراغ قوه های گروه در یک زمان زیرا ممکن است به نور احتیاج پیدا کنید و دیگر باطری ها انرژی کافی نداشته باشند. (در صورت مهتابی بودن هوا می توان از نور ماه استفاده بیشتری نمود.)

13_در شب دید کم است و راه کوهستان همیشه ناهموار، کاملا مراقب جلوی پای خود، شاخه درختان و شیب منطقه باشید. کوچکترین غفلتی در این کار ایمنی شما را به خطر می اندازد.

14_شب هنگام هوای کوهستان بسیار سردتر از روز است و باد در شب با سرعت بیشتری می وزد، در زمان استراحت کاملا خود را بپوشانید.

15_در دسترس قرار دادن طناب های انفرادی خود

16_خودداری از صعود و فرود سنگ ها و عبور از مسیرهای صخره ای

17_از باتون استفاده کنید زیرا با این وسیله ضمن ایجاد تعادل در حرکت می توانید تا حدی پستی و بلندیهای جلوی مسیر را شناسایی کنید.

18_در پوشش مخصوص قرار دادن هر گونه وسیله ای که در بیرون کوله قرار دارد، مخصوصا کلنگ و و ابزار های دیگر که دارای لبه های تیز هستند زیرا ممکن است به نفرات پشت سر آسیب برساند.

19_ در شب احتمال حمله حیوانات وجود دارد، از همدیگر جدا نشوید.

20_پرهیز از صعود شبانه در دهلیزها _شکاف ها_دره ها و پرتگاه ها و معابر صخره ای و سنگی و حاشیه رودخانه ها . حرکت از روی یال ها کمی پایین تر به جهت در امان ماندن از باد صورت گیرد و در فصل زمستان باید از صعود شبانه جدا بپرهیزید.

21_در هر 30 دقیقه به گروه شمارش دهید.

طریقه شمارش به شرح زیر است:

سرپرست به نفر اول اعلام می کند شمارش دهید، نفر اول به طوریکه فقط نفر دوم صدای او را بشنود، اعلام می کند "یک" ، نفر دوم به طوریکه فقط نفر پشت سر او صدای او را بشنود اعلام می کند "دو" و الی آخر تا شمارش به نفر آخر برسد و نفر آخر اعلام می کند به عنوان مثال "12تمام" . اکنون باید شمارش به کلیه افراد گروه و نفر جلودار اعلام شود که بدین ترتیب است:

نفر آخر دست روی شانه نفر جلوتر خود قرار داده اعلام می کند "12" ، نفر جلو به نفر جلوتر خود اعلام می کند "12" ، تا این شمارش به نفر اول برسد. به این گونه کلیه افراد گروه و نفر اول متوجه می شوند که گروه 12 نفر می باشد.

22_نشانه گذاری:

در پیمایش ها بهتر است مسیر را نشانه گذاری نمایید. این حرکت جهت حرکت گروه را برای دیگران مشخص و می تواند در برگشت مسیر کمک فراوانی به گروه نماید.

از نشانه گذاری در معابر کوهستانی در برف ،جنگل ،کویر و ...می توان استفاده کرد.

برای نشانه گذاری از سنگ چین کردن، ایجاد فلش با قطعات سنگ به طوریکه نوک فلش جهت حرکت را نشان دهد، پرچم گذاری، نصب قطعات پارچه ای رنگی (نارنجی فسفری، قرمز فسفری، زرد فسفری)و دیگر امکانات استفاده شود.

در زمان پرچم گذاری و نصب قطعات پارچه ای بهتر است روی آن را شماره گذاری نمایید و به ترتیب شماره از آنها استفاده کنید  و آنها را در جای خود محکم کنید.

جهت ایجاد نشانه ها از بلندیها و نقاط تیز استفاده کنید تا از زوایای مختلف قابل دید باشد. برای نشانه گذاری در شب از وسایل و پارچه های شب رنگ که با نور چراغ قوه به خوبی دیده می شوند استفاده کنید.

در نشانه گذاری ها سعی کنیم به محیط طبیعی منطقه صدمه وارد نشود و در برگشت آنها را جمع آوری کنید.

23_چنانچه در زمان پیمایش به جاده ای رسیدیم و قصد پیمایش در کنار جاده و یا عبور از عرض جاده را داشته باشیم به شکل زیر عمل می کنیم:

سعی می کنیم از سمتی از جاده حرکت کنیم که عبور وسایل نقلیه را از روبرو ببینیم، بدین ترتیب بهتر است از سمت چپ جاده حرکت کنیم. در زمان پیمایش در جاده بهتر است نفر آخر و نفر جلو گروه از چراغ های پیشانی که دارای سیگنا ل های اعلام خبر است استفاده کنند (هدلامپ های چشمک زن).

در زمان عبور از عرض جاده ابتدا گروه در کنار همدیگر قرار بگیرند، نفر اول و نفر آخر بعد از اینکه مطمئن شدند وسیله نقلیه ای در جاده رفت و آمد نمی کند با دادن علامت یا سوت اعلام کنند تا کل اعضا در یک زمان سریع از عرض جاده عبور کنند.

24_تا آنجا که امکان دارد از پیمایش در شب خودداری کنید مگر اینکه واقعا ناگزیر به این کار باشید، در این صورت ایمنی را به طور کامل رعایت کنید.

25_عدم استفاده از کلاه لبه دار در شب

 

اصول برقراری کمپ

تعریف کمپ:

به محلی اتلاق می شود که کوهپیمایان و کوهنوردان و طبیعت گردان جهت اقامت خود از آن استفاده می کنند ، عمدتا کمپ برای برنامه های بیش از یک روز تعبیه می شود  و باید به تمام خصوصیاتی که به توضیح آنها پرداخته شده توجه کافی داشته باشید.

کمپ ها به دو نوع تقسیم می شوند :

1_کمپ طبیعی         2_کمپ مصنوعی

کمپ طبیعی

از عوارض طبیعی تشکیل یا استفاده می شود مثل غارها، زاغه ها، شکاف ها ، غار برفی و کومه موقت در جنگل. استفاده از این کمپ ها تجارب بالایی را در کوهنوردی می طلبد.

کمپ مصنوعی

در این کمپ از لوازم مصنوعی استفاده می شود مانند چادر، که بحث ما در اینجا چادرهای کوهنوردی هستند.

در یک چادر دو یا سه نفره شما باید با کوله هایتان مدت زمانی زندگی کنید، پس چگونگی این کار را باید قبلا در شرایط و هوای خوب بیاموزید.

اصول برقراری کمپ

1_ابتدا باید ایمنی محل کمپ را در نظر گرفت.

2_دور بودن از محل ریزش سنگ، یخ و برف و غیره

3_خودداری از ایجاد کمپ در کنار رودخانه ها و کف دره ها به علت جاری شدن سیل و سر و صدای آب

4_نبودن در جهت باد

5_ محل کمپ باید در دید قرار داشته باشد تا در زمان حادثه نیروهای امدادی بتوانند به راحتی محل را پیدا کنند.

در کوهستان معمولا باد در دو جهت می وزد:

1_باد قله         2_باد دره

باد قله: بعد از غروب خورشید باد از قله به دره شروع به وزیدن می کند.

باد دره : روزها باد از دره به طرف قله می وزد.

پس در روز باید جهت باد را مشخص کرد و سپس کمپ را برقرار نمود.

6_صاف و بدون شیب باشد.

7_خودداری از برقراری کمپ در کنار چشمه ها زیرا حیوانات شب ها برای استفاده از آب به چشمه ها می آیند که می تواند ایمنی شما را به خطر اندازد.

8_در هوای طوفانی و بارانی ابتدا کوله را در چادر قرار داده درب آنرا ببندید تا چادر سنگین شده و باد چادر را با خود نبرد.

9_ استفاده از نایلون برای زیر چادر برای منتقل نشدن رطوبت به کف چادر

10_چادر را خوب و محکم و کشیده برپا کنید و پوش روی چادر  را نصب کنید.

11_حفر یک نهر کوچک به عرض و عمق 10 سانتی متر که بهتر است زیر لبه های پوش چادر باشد تا در هنگام بارندگی آب باران زیر چادر نفوذ نکند و یک یا دو راه خروج آب نهر تعبیه کنید.

12_برای استحکام بیشتر میخ های چادر روی میخ ها سنگ بگذارید

13_ از برپایی چادر در زیر درختان به علت صاعقه بپرهیزید. چادر در زیر درختان بعد از مدتی بارندگی خیلی سریع تر خیس می شود.

14_نبودن کمپ در مسیر حیوانات اهلی و وحشی و کوهنوردان دیگر

15_بستن درب چادر در زمان بیرون آمدن و داخل شدن به چادر به علت وارد شدن حیوانات موذی مثل مار و عقرب

16_محل دستشویی باید پایین دست کمپ و با فاصله مناسبی ایجاد شود.

17_ یک کیسه پلی اتیلن یا گونی پلاستیکی بزرگ جهت قرار دادن لوازم اضافی بیرون از کمپ همراه داشته باشید و لوازم اضافه را داخل آن قرار داده و چند سنگ روی آن قرار دهید.

18_ در شرایط بادهای با سرعت بالا با فاصله یک متر از اطراف چادر یک دیوار سنگی به ارتفاع 60 سانتی متر و عرض 40 تا 50 سانتی متر ایجاد کنید تا باد چادر را پاره نکند. در زمستان به علت کولاک در مناطق کوهستانی با بلوک های برفی دیواری به ارتفاع 60 سانتی متر و عرض 40 سانتی متر ایجاد کنید تا باد و سرمای کمتری ایجاد گردد. زیرا برف هایی که در اثر کولاک درز اطراف چادر جمع می شوند باعث شکستن ستون های چادر می شود.

19_پرهیز از برافروختن آتش در اطراف چادر و در جهت باد

20_یک کیسه نایلون برای جمع آوری زباله هایتان در نظر بگیرید.

21_ در بدترین شرایط دو یا سه نفر با کوله هایتان باید در چادر زندگی کنید، چگونگی این کار را خوب بیاموزید.

22_پرهیز از ایجاد کمپ در گوسفند سراها که معمولا دارای سنگ چین هم هستند به علت اینکه آنجا محل زندگی کنه ها و دیگر جانوران موذی می باشد

23_غذاهای بودار خود را بیرون چادر و در فضای آزاد قرار ندهید به این علت که حیوانات شامه ی بسیار قوی دارند و به سراغ آنها می روند. غذاها را در ظروف دربسته و در محلی که حیوانات را تحریک نکند، نگهداری کنید.

24_خودداری از استفاده چراغهای خوراک پزی و روشنایی که دارای شعله هستند در چادر

25_پرهیز از تعویض کپسول گاز و ریختن بنزین در چراغهای بنزینی در زمانیکه داخل کمپ شمع یا شعله دیگری وجود دارد، به علت آتش سوزی

26_دور کردن جانوران موذی با ریختن مقداری تنباکو در اطراف چادر

27_چسب وصله آماده که برای ترمیم چادر به کار می رود همراه داشته باشید.

28_تعیین مسئول در برگزاری اردوها و برنامه ها

29_در اردوهای آموزشی در مناطق کم ارتفاع و مسطح می توان چادر ها را به صورت دایره دور هم برپا کرد و از فضای میانی دایره که درب چادرها در آنجا قرار دارد برای برگزاری جلسات و صرف غذا و صرفه جویی در مصرف روشنایی استفاده نمود.

30_ بعد از برچیدن کمپ محل آن را به صورت اولیه برگردانید.

 

سازماندهی حرکت گروهی

حرکت یک گروه کوهپیمایی همیشه باید به شکل ستونی و به صورت منظم و پشت سر یکدیگر انجام شود و تا پایان کار صعود و بازگشت باید نظم ستون حفظ گردد و هر شخص در ستون جایگاهی دارد که توسط سرپرست گروه تعیین می گردد.

نظم و انضباط می تواند بخشی از ایمنی شما را تضمین کند.

نفر اول گروه ( سرقدم )

نفر اول به عنوان هماهنگ کننده در سرعت پیمایش و از افراد با تجربه گروه می باشد که توانایی مسیر یابی و هدایت گروه را دارد.

نفر آخر گروه ( اکیپ جمع کن )

یکی از قویترین و با تجربه ترین اعضای گروه می باشد . مراقبت از افراد گروه بر عهده اوست تا کسی از گروه جدا نشود و تا آخر برنامه با نفر اول گروه در ارتباط می باشد ( ارتباط می تواند از طریق سوت ، بیسیم و ... باشد).

چنانچه یکی از اعضای گروه در پیمایش کندتر از دیگران حرکت می کند و از نظر تکنیکی معادل اعضای گروه نمی باشد بهتر است پشت سر نفر اول قرار گیرد . سرپرست گروه یا سرپرست برنامه می تواند به عنوان نفر اول یا نفر آخر در گروه قرار گیرد یا در میان گروه حرکت کند و همه ی حرکات و روند کار اعضاء را کنترل نماید.

برنامه ریزی ، گذر زمان ، کنترل کمی و کیفی بر عهده سرپرست می باشد .

نفر اول

سازماندهی حرکت گروهی

نفر آخر


همیشه در ستون و به صورت گروهی حرکت کنید و از گروه جدا نشوید و
از حرکت کنار یکدیگر خودداری نمائید 
www.parsa24.com

عبور از رود خانه

عواملی را که بایستی در تشخیص به حساب آورد عبارتند از:

  • عرض رودخانه
  • عمق آب
  • رنگ یا کدر بودن آب
  • جریان و تلاطم
  • وضع بستر

علاوه بر این ملاحظات فنی باید وضع بدنی گرو خود را مجددا ارزیابی کرده و از خود پرسید این عبور برای آسیب پذیرترین عضو گروه چقدر امن است. فرض بر اینکه شما در عبور از رودخانه و به گدار زدن شک هایی در دل دارید، حالا باید چه کاری انجام دهیم. در کشور ما خیلی محتمل است که موقعیت انسان را مجبور به عبور از گدار رودخانه نماید، ولی اگر چنین باشد بایستی منابع لازم برای گذر امن از رودخانه در اختیار شما باشد.

  1. مواظب فشارهای روحی باشید.
  2. بررسی بالا و پایین رودخانه از روی نقشه و اینکه نزدیک ترین پل کجاست.
  3. با در نظر گرفتن پیش بینی وضع هوا می توانید تصمیم بگیرید تا پایین آمدن آب صبر کنید.
  4. پرهیز از عبور از رودخانه عمیق
  5. اندازه آب برای عبور تا زانوها باشد، بیشتر از آن خطرناک است.
  6. جستجو کنیم تا گدار مطمئن رودخانه برای عبور را پیدا کنیم.
  7. در جاهایی در رودخانه که مانع بزرگی قرار دارد مثل یک تخته سنگ بزرگ و آب ریز شیب دار دارد، گاهی یک گرداب عمودی می تواند تشکیل دهد و موجب یک جریان برگشتی قوی به سوی مانع در طرف پایین دست گردد. این گرداب های عمودی بی اندازه خطرناکند چون اگر کسی در یکی از آنها گرفتار شود رهایی از آن تقریبا غیر ممکن است.
  8. کلا هر مانع بزرگی در رودخانه قرار دارد محل ایجاد یک جریان برگشتی قوی می باشد که گرداب ایجاد می کند.
  9. موانع غوطه ور و یا اندکی غوطه ور به ویژه شاخه های درختان خیلی خطرناکند.
  10. با فرض اینکه با جریان آب حرکت می کنید نیروی آب ظاهر نیست. به محض اینک به مانعی برخوردید تمام زور و نیروی رودخانه را باید تحمل نمایی و همین می تواند شما را به دام بیاندازد.

گدار یعنی کم عمق ترین محل رودخانه که بدون ابزار، به راحتی بتوان از آن عبور کرد.

انتخاب گدار

در انتخاب بهترین گدار این عوامل و بسیاری عوامل دیگر بایستی به دقت مورد ملاحظه قرار گیرد :

  1. کم عمق بودن منطقه انتخابی ،حداکثر تا زانو.
  2. عاری بودن منطقه انتخابی از موانع معلق یا غیر معلق نظیر گرداله بزرگ یا کنده درخت، چون طناب به این موانع گیر می کند.
  3. اجتناب از ساحل بلند و اطمینان از یک نقطه مناسب برای نقطه خروج.
  4. عدم عبور از کنار پل های ویرانه .
  5. قوی تر بودن جریان آب در قسمت بیرونی پیچ ها .
  6. عاری بودن بستر رودخانه از گرداله و سنگ های بیرون زده یا گل چسبناک و دارا بودن عمق یکنواخت تا آنجا که ممکن است.
  7. همیشه متکی نباشید که از نقطه بخوصوصی که مدتی قبل عبور کرده بودید عبور کنید چون گدار رودخانه در حال تغییر است.

قبل از عبور

هنگامیکه گدار را انتخاب کردید بهترین روش را انتخاب کنید:

  1. در نظر گرفتن شرایط بدنی و آمادگی روانی گروه
  2. در نظر گرفتن وزن کوله ها
  3. اگر مجروح دارید عبور خیلی خطرناک است.
  4. محل عبور باید در توان همه افراد گروه باشد.
  5. عدم عبور از رودخانه در فصل سرما و در شب در تاریکی
  6. اگر از طناب استفاده می کنید طریقه کار کردن با آن را مجددا آموزش دهید.
  7. پرهیز از پوشاک و لباسهایی که دارای بندهای متعدد است و جمع و جور کردن یا در شلوار زدن لباسها ی آویزان
  8. در نظر گرفتن مسئولیت برای هر شخص در حد توان او و تو جیج کردن او
  9. شماره بندی اعضا در صورت لزوم
  10. استفاده از علائم قراردادی برای ارتباط به علت پر سرو صدا بودن رودخانه ها که نمی توان از صدا استفاده کرد.
  11. اگر با طناب حمایت انجام می دهید علائمی برای دادن و جمع کردن طناب به کار برید .
  12. با قرار دادن یک کیسه پلی اتیلن بزرگ داخل کوله، لوازم را داخل کیسه های کوچک تر قرار دهید و همه را در کیسه بزرگ داخل کوله قرار دهید و درب کیسه را کاملا ببندید تا کوله شما آب بندی شود. بعد از عبور به لباس خشک و گرم و دیگر لوازم خود نیاز دارید.
  13. پرهیز از پریدن روی سنگ ها با فاصله بلند (بهتر است پاهایمان خیس شود تا اینکه خشک عبور کنیم ولی پاهایمان رگ به رگ شود و صدمه ببیند).
  14. در آوردن جوراب ها از پا و پا کردن پوتین ها
  15. پوشیدن گتر و داخل کردن بند و نخ آن
  16. پرهیز از شلوار بادگیر که پایین آن با کش مسدود شده زیرا آب داخل آن جمع شده و سطح تماس شما را با آب زیاد می کند و گام برداری را مشکل می کند.
  17. تا آنجا که می توانید سطح تماس خود را با جریان آب کم کنید.
  18. کوله را به پشت بگذارید اما آن را روی بدن محکم نکنید تا در زمان خطر آن را رها کنید ولی یک بند حمایت به کوله و خودتان با گره چفت شونده وصل کنید.
  19. اگر کوله خوب آب بندی شود مانند یک کلک برای شما عمل می کنید.
  20. آب بندی لوازم الکترونیکی مثل گوشی تلفن همراه ، دستگاه GPS و غیره توسط کیسه های نایلونی و خاموش کردن آنها، تا در هنگام عبور از رودخانه دچار از کارافتادگی نشوند.

عبور یک نفره با چوب دستی

  1. در داخل آب همیشه رو به بالای آب قرار بگیرید و پاها را از حد معمول بازتر بگذارید.
  2. استفاده از یک چوب دستی برای عمق آب و نقطه اتکای سوم خود .
  3. اگر از دو باتون استفاده می کنید دست طرف جریان آب برای تعادل و دست جلو را برای اندازه گیری عمق آب استفاده کنید.
  4. نبایستی بدون طناب از رودخانه عبور کرد مگر اینکه روشن باشد عبور با ایمنی کامل صورت می گیرد.

**روش هایی که اکنون توضیح داده می شود و به صورت مصور می باشد برای عبور از آب های کم عمق و آرام مناسب است، که نتایج لغزش احتمالی آن در آب چیزی بیش از خیس شدن نیست.

هر سه روش بستگی به اصل پشتیبانی متقابل و استواری اضافی حاصل از یکپارچگی گروهی در مقایسه با مقاومت انفرادی دارند.




عبور حلقه ای

سه نفر دور هم جمع شده و دست های خود را مطابق شکل روی شانه یکدیگر قلاب کنند . قوی ترین آنها بایستی رو به بالا ی جریان آب باشد در حالیکه گروه همدیگر را محکم نگه داشته اند از عرض رودخانه پیشروی می کنند و در صورت لزوم همدیگر را پشتیبانی می نمایند . هرگاه بستر رودخانه ناهموار است شاید لازم باشد هر دفعه یکی حرکت کند در غیر این صورت گروه بایستی تحت فرمان سرپرست حرکت نماید.

 

 

 

 

 

 

 

عبور زنجیره ای

سه نفر یا بیشتر در یک صف پهلوی یکدیگر را می گیرند نفر اول می تواند از یک چوب دستی برای پشتیبانی استفاده کند.صف بایستی به طور هم زمان به پهلو حرکت کند و هر قدم از تراورس توسط سرپرست هماهنگ می شود.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

عبور پهلو به پهلو

سه نفر یا بیشتر بایستی در یک صف پهلوی یکدیگر قرار گرفته دست ها را به یکدیگر قلاب کرده و یک چوب بلند را می گیرند برای اینکه کمترین مجال به نیروی آب داده شود گروه رو به عرض رودخانه قرار می گیرد و چوب به موازات ساحل آن.

 

 

 

 

 

 

 

 

عبور عرضی با طناب

در این روش یک نفر از اعضا را که آمادگی بهتری دارد و بهتر است سنگین وزن هم باشد را با دو رشته طناب حمایت می کنیم تا به طرف دیگر رودخانه برود. بعد از رسیدن با سر طناب کارگاه مطمون با درخت یا سنگ ایجاد می کند و یکی از طناب ها را فیکس می کند و از طناب دوم برای حمایت افراد استفاده می کنند.

هر نفر برای عبور با طناب انفرادی روی سینه خود گره بولین ایجاد می کند و با فاصله یک متر از سینه خود روی طناب گره هشت یک لا ایجاد می کند و یک کارابین در حلقه آن وصل می کند سپس جهت عبور کارابین را به طناب فیکس شده می اندازد. بهتر است کارابین پیچی باشد . آنگاه کارابین دیگری را مستقیم به طناب روی سینه وصل می کند و با وسط طناب حمایت گره هشت یک لا ایجاد کرده و در کارابین سینه می اندازد تا در زمان عبور گذشته از اتصال به طناب فیکس شده توسط دو حمایت کننده حمایت شود و از رود خانه عبور کند.

رودخانه ها جزئی از محیط کوهستان هستند و فرا گرفتن عبور ایمن از آنها یک ضرورت اجتناب ناپذیر است. آب در حال حرکت نیرویی قوی و هیبت آور دارد، این را در برنامه ریزی خود در نظر داشته باشید و از دچار کردن گروه خود به شکلی که یک عبور مخاطره انگیز را به وجود آورد خودداری نمائید.

قضاوت شایسته بر اساس تجربه و اطلاع کامل از شیوه های ایمن و گوناگون و محدودیت آنها کلید یک گذر امن است. بهتر است برگشت طولانی داشته باشیم تا جان کسی را برای عبور دشوار از رودخانه به خطر بیاندازیم.

بازرگانی پارسا   www.parsa24.com

مزایای اثبات شده‌ی کوه پیمایی

۱. کوه پیمایی، هورمون آدرنالینی که از یک هفته‌ی کاری پر استرس در بدنتان تولید شده است را آزاد می‌کند، که باعث کاهش استرس و اضطراب در شما می‌شود.
۲. هر نوع ورزشی، خطر ابتلا به فشار خون، دیابت و انواع بیماری‌های قلبی را به شدت کاهش می‌دهد.
۳. پیاده روی می‌تواند تراکم استخوان شما را افزایش دهد و به طور موثری اثرات ناشی از پوکی استخوان را معکوس کند!
۴. آن‌هایی که ۷ ساعت در هفته فعالیت فیزیکی دارند، ۴۰ درصد کمتر از کسانی که فقط ۳۰ دقیقه در هفته فعالیت می‌کنند، در معرض خطر مرگ هستند.
۵. ثابت شده است که پیاده روی، خواب شب را بهبود می‌بخشد.
۶. پیاده روی و کوه پیمایی سیستم قلبی و تنفسی شما را سالم نگاه می‌دارند، و به عضلات شما استقامت بیشتری می‌بخشند.